ویژگی های معماری بومی مناطق گرم و خشک
این فایل به صورت word می باشد و قابل ویرایش است.
گوشه ای از مطلب :
ساکنان مناطق گرم و خشک با اتخاذ تدابیر ذیل به مشکلات آب و هوایی این مناطق فائق می آمدند. 1) بطور کلی ساختمانهای اینگونه مناطق با مصالحی از قبیل خشت و گل که ظرفیت حرارتی زیادی دارند بنا شده اند. 2) پلان ساختمانها تا حد امکان متراکم و فشرده بوده و کوشش گردیده تا آنجا که ممکن است سطح خارجی ساختمانها به نسبت حجم آنها کم باشد. 3) معمولاً ساختمانها در بافتهای متراکم و مجموعه های بسیار فشرده بنا گردیده اند بدین شکل کوشش شده است تا بیشترین سایه ممکن بر سطوح خارجی ایجاد گردد. 4) در بیشتر نواحی اینگونه مناطق بدلیل کمبود بارندگی و در نتیجه کمبود چوب سقف ساختمانها به شکل خرپشته، طاق یا گنبد و بدون هیچگونه اسکلت و از خشت خام و گل ساخته شده است. 5) به منظور تقلیل هر چه بیشتر حرارت ایجاد شده در دیوارها در اثر تابش آفتاب بر آنها، معمولاً سطوح خارجی سفیدکاری شده است. 6) تعداد و مساحت پنجره ساختمانها در اینگونه مناطق به حداقل ممکن کاهش داده شده است و پنجره ها در قسمت های فوقانی دیوارها نصب شده اند. 7) در مناطق گرم و خشک از ایجاد کوران و ورود هوای خارجی به داخل ساختمان از طریق پنجره ها یا قسمت های باز شو جلوگیری بعمل می آید. 8) استفاده از حیاط های داخلی مشجر و معطوف نمودن فضاهای زندگی به این حیاطها یکی از عمده ترین مشخصات معماری در مناطق گرم و خشک است. 9) جهت استقرار ساختمانها در این مناطق، جنوبی یا جنوب شرقی است. این جهت از نظر کنترل و به حداقل رساندن نفوذ گرمای ناشی از تابش آفتاب در بعد از ظهر بداخل ساختمان مناسب ترین جهت می باشد.
این فایل شامل :
-
خانه در اقلیم گرم و خشک
-
تأثیر جهت و نوع بازشو پنجره
-
موقعیت پنجره و تأثیر آن در وضعیت تهویه طبیعی
-
نیاز به تهویه ساختمان در اقلیم گرم و خشک
-
سایه بانهای متحرک و ثابت
-
سایه بان
-
تأ ثیر جهت پنجره
-
تابش آفتاب بر پنجره
-
تأثیر رنگ خارجی
-
تابش آفتاب بر بام
-
رابطه ضخامت دیوار، ظرفیت حرارتی و وضعیت گرمایی هوای داخل
-
ظرفیت حرارتی
-
تابش آفتاب بر انواع دیوار
-
منابع