اثر مولفه قائم زلزله بر پاسخ دینامیکی سازه های جداساز شده با سیستم آونگی اصطکاکی
این فایل شامل مقاله اصلی با فرمت pdf در 8 صفحه و ترجمه تخصصی آن در 13 صفحه و با فرمت word می باشد.
چکیده:
در این مقاله اثرات مولفه ی قائم زلزله بر روی پاسخ لرزه ای سازه های جداساز شده به وسیله ی سیستم آونگی اصطکاکی مورد بررسی قرار گرفت. سازه به صورت یک مدل یک طبقه سه بعدی که بر روی سیتم FP قرار گرفته، در نظر گرفته شده است. پاسخ این سیستم ایده آل شده یک بار تحت اثر سه مولفه زلزله ( با در نظر گرفتن مولفه ی قائم ) زلزله ی طبس (1978) و بار دیگر تحت اثر دو مولفه ( بدون در نظر گرفتن مولفه ی قائم ) بررسی شد. تغییرات برش پایه و جابجایی جداساز، با در نظر گرفتن تغییرات در پارامترهای مهم سازه ای از جمله، دوره ی تناوب سازه، ضریب اصطکاک لغزشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که خطای ایجاد شده به سبب در نظر نگرفتن اثر مولفه ی قائم زلزله برای مقادیر ماکزیمم جابجایی جداساز و برش پایه وارد بر سازه به ترتیب 4 و 31 درصد می باشد.
گوشه ای از مطلب:
مفهوم استفاده از جداساز در سال های اخیر به طور قابل ملاحظه ای در طراحی لرزه ای ساختمان ها مورد توجه قرار گرفته است. ایده اصلی در این مفهوم، جداکردن سازه از زمین ، به جای استفاده از روش های معمول مقاوم سازی در اعضای سازه می باشد. انعطاف پذیری سیستم های جداساز، دوره ی تناوب اصلی سازه را افزایش داده و باعث ایجاد یک جهش قابل توجه در نمودار شتاب لرزه ای وارد بر سازه شود و آن را کاهش دهد. ظرفیت جذب انرژی نیز باعث افزایش میرایی شده، بنابراین جابجایی های زیاد ناشی از انعطاف پذیری جانبی سیستم جداساز را کاهش می دهد. انواع مختلف جداساز ها از دیرباز تا به امروز مورد بررسی قرار گرفته و گسترش یافته است، که از آن جمله می توان به جداساز های الاستومریک، جداسازهای لغزشی اصطکاکی و جداساز های غلطکی نام برد.
